یاغمور یورت‌سَوَر: دولت و حکومت باید مسئولیت بپذیرند
یاغمور یورت‌سَوَر از ابتکار عمل زنان «من به صلح نیاز دارم» گفت که برای تحقق تصمیم پ‌ک‌ک، دولت و حکومت نیز باید مسئولیت بپذیرند.
یاغمور یورت‌سَوَر با بیان اینکه جنبش زنان مدت‌هاست که بحث‌های مربوط به مبارزه برای صلح را پیش برده و در نتیجه این بحث‌ها، ابتکار عمل زنان «من به صلح نیاز دارم» را تاسیس کرده‌اند، گفت: «ما برای هم آشکار کردن نیازهای این روند و هم مداخله برای همسو کردن آن با خواسته‌های زنان، آمادگی‌هایی داریم.»
پ‌ک‌ک پس از فراخوان تاریخی رهبر آپو در ۲۷ فوریه، کنگره خود را از ۵ تا ۷ می برگزار کرد و اعلام کرد که تصمیم به پایان دادن به موجودیت ساختاری و مبارزه مسلحانه گرفته است. این اعلامیه از سوی بسیاری از محافل در ابعاد مختلف مورد بحث قرار می‌گیرد. یاغمور یورت‌سَوَر از ابتکار عمل زنان «من به صلح نیاز دارم» در گفتگو با خبرگزاری فرات (ANF)، اعلامیه پ‌ک‌ک را گامی بسیار ملموس و راهگشا در این روند پرشتاب خواند. یاغمور یورت‌سَوَر با اشاره به اینکه در بیانیه پ‌ک‌ک هم به دلایل و شرایط مبارزه مسلحانه و هم به چرایی و چگونگی پایان دادن به آن جایگاه جدی داده شده است، گفت: «همچنین بر کار و مبارزه جوانان و زنان تاکید کرده و برای دوره آتی نیز خواستار باز شدن فضا برای اراده ما زنان و جوانان شده است.»
دولت نیز باید گام بردارد
یاغمور یورت‌سَوَر با بیان اینکه برای تحقق فراخوان پ‌ک‌ک برای سیاست دموکراتیک و مبارزه اجتماعی، دولت نیز باید مسئولیت‌های خود را انجام دهد، افزود: «اینکه پ‌ک‌ک مستقیما خواستار سیاست دموکراتیک و مبارزه اجتماعی دموکراتیک شده است، بسیار ارزشمند است. ما از روند حل مسئله گذشته، سازماندهی و مبارزه خود را حول محور مطالبه صلح زنان گسترش داده و پیش برده‌ایم. به همین دلیل نیز مورد حمله قرار گرفته‌ایم. امروزه هنوز شکنجه جنسی، به ویژه به شکل بازرسی بدنی اجباری، به طور گسترده علیه زنان ادامه دارد. برای تحقق این فراخوان، دولت و حکومت نیز باید مسئولیت بپذیرند. باید فشارها برداشته شود و شکنجه‌ها، به ویژه علیه زنان، مورد بازخواست قرار گیرند. شکنجه، به ویژه شکنجه جنسی، باید برای همیشه در تاریخ ترکیه دفن شود و دیگر هرگز بازنگردد. بسیاری از رفقای زن ما که با هم در مبارزه برای صلح تلاش کرده‌ایم، در زندان هستند. مبارزه برای صلح تروریزه شده و منجر به اسارت رفقای زن ما شده است. مجلس باید فورا مسئولیت بپذیرد. باید فعالیت‌های قانونی برای تحقق این روند را آغاز کند و این قوانین را با همکاری زنان تدوین کند.»
زنان برای صلح آماده‌اند
یاغمور یورت‌سَوَر با یادآوری اینکه جنبش زنان مدت‌هاست که بحث‌های مربوط به مبارزه برای صلح را پیش برده و در نتیجه این بحث‌ها، ابتکار عمل زنان «من به صلح نیاز دارم» را تاسیس کرده‌اند، گفت: «ما با انباشت مبارزه مداوم و بی‌وقفه زنان راهی را آغاز کرده بودیم. ضمن استقبال بسیار مثبت از این تحولات که پس از راهی که ما در پیش گرفتیم رخ داد، برای هم آشکار کردن نیازهای این روند و هم مداخله برای همسو کردن آن با خواسته‌های زنان، آمادگی‌هایی داریم.»
باید در روند مشارکت کرد
یاغمور یورت‌سَوَر با این ادعا که دشوارترین بخش این روند در حال حاضر، دور بودن آن از دانش و اراده عمومی است، اظهار داشت: «مردم کورد و محافل سیاسی زنان به دلیل زندگی سازمان‌یافته و اراده مشارکت در سیاست، این روند را با دقت و هیجان دنبال می‌کنند. این وضعیت دو مشکل دارد:
اولا، حتی سیاسی‌ترین بخش‌های جامعه نیز باید از موقعیت تماشاچی خارج شوند. از این نظر، تلاش‌های ما برای انجام مسئولیتمان در قبال زنان با ابتکار عمل جدید 'من به صلح نیاز دارم' و فعالیت‌های آن به سرعت ادامه دارد.
دوما، عدم شکل‌گیری وجهه اجتماعی روند است. همانطور که گفتم، این روند در حال حاضر به وضعیتی تبدیل شده است که در میان محافل سیاسی و سازمان‌یافته درک، دنبال و در مورد آن موضع‌گیری می‌شود.
باید دقت و جدیت وجود داشته باشد
تلاش‌های ما برای انتقال این بحث‌ها به تمام اقشار جامعه و به هر گوشه آناتولی و مزوپوتامیا، با پیش‌بینی نیازهای اجتماعی شدن این روندها ادامه دارد. ما معتقدیم که این روندها بر اساس مسئولیت و فعالیت پیش می‌روند و هر کس باید در مورد وظیفه خود با دقت و جدیت رفتار کند و ما زنان هم وظیفه خود را انجام می‌دهیم و هم رویکرد طرفین به مسئولیت‌هایشان را دنبال می‌کنیم. به این ترتیب نیز ادامه خواهیم داد. در پایان، می‌خواهم از تمام زنان دعوت کنم تا به ابتکار عمل زنان 'من به صلح نیاز دارم' بپیوندند. در صلحی که ما در مقابل جنگ تحمیلی بنا خواهیم کرد، تلاش و رضایت تک تک ما مهم‌ترین نیاز و ابتکار ماست و ما تنها با مبارزه جمعی سازمان‌یافته زنان می‌توانیم به این مهم دست یابیم.»
